Jak wyjaśnia Barbara Nieszporek z działu rachunkowości Grupy Gumułka, dotychczas pracodawcy mieli pełną dowolność w określeniu okresu, na jaki zawierali umowy o pracę. Od 22 lutego 2016 r. ten sam pracodawca będzie mógł zawrzeć z tym samym pracownikiem maksymalnie 3 umowy na czas określony, które dodatkowo będą mogły trwać nie dłużej niż 33 miesiące. - Przekroczenie limitu ilościowego lub czasowego spowoduje, że  taka umowa z mocy prawa przekształci się w umowę o pracę na czas nieokreślony. Co więcej, ustawodawca uchylił zapis pozwalający na liczenie od nowa limitu umów zawieranych na czas określony, w przypadku gdy pomiędzy kolejnymi umowami była przerwa przekraczająca 1 miesiąc – mówi ekspertka Grupy Gumułka.

Jak zawsze w takich sytuacjach, przepisy dopuszczają pewne wyjątki, w których limity czasowe i ilościowe nie będą miały zastosowania. Dotyczy to umów zawieranych w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowy oraz w celu wykonywania pracy przez okres kadencji. – Limity nie będą też obowiązywać, jeśli pracodawca wskaże, że pominięcie limitów jest niezbędne w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy. W takiej sytuacji należy w ciągu 5 dni roboczych od daty zawarcia takiej umowy, poinformować o takim fakcie okręgowego inspektora pracy – wyjaśnia Barbara Nieszporek.

Drugą istotną zmianą jest zrównanie okresów wypowiedzenia umów zawartych na czas nieokreślony i określony. - Dotychczas umowy zawarte na czas określony można było rozwiązać z 2 tygodniowym wypowiedzeniem tylko w przypadku, gdy były zawarte na okres powyżej 6 miesięcy i dodatkowo zawarto w nich klauzulę informującą o takiej możliwości rozwiązania. Po zmianach okresy wypowiedzenia zostaną uzależnione od zakładowego stażu pracy i będą wynosiły 2 tygodnie – przy zatrudnieniu krócej niż 6 miesięcy, 1 miesiąc – przy zatrudnieniu co najmniej 6 miesięcy lub 3 miesiące – jeśli okres zatrudnienia wyniesie co najmniej 3 lata - informuje ekspertka Grupy Gumułka.